Dag 19 (Vientiane/ Vang Vieng)

Dag 19 (Vientiane/ Vang Vieng)

Wat een nacht! We zouden vanmorgen om 9:30 uur met de minibus naar Vang Vieng reizen, maar helaas kreeg het plan een iets andere wending. Pfoe, wat ben ik ziek geweest! Gisteravond probeerde ik in slaap te vallen, maar ik voelde mij niet helemaal happy, misschien erg moe dacht ik? Vrij snel in de nacht werd ik flink ziek wakker..en zo werd het met pijn en moeite ochtend. Gelukkig ben ik inmiddels expert in het ondergaan van voedselinfecties, dus kon ik concluderen dat het slechts om een lichte voedselinfectie moest gaan. Dan komt natuurlijk de vraag bovendrijven: wat oh wat heeft mij zo ziek gemaakt? Dat blijft een groot vraagteken, aangezien we alle dagen/avonden erg goed opletten en Fioon vrijwel exact hetzelfde had gegeten en gedronken. Nou ja, allerliefste Fiona heeft kunnen regelen dat we om 14:00 uur in het busje mochten stappen ipv. om 9:30 uur. Dat gaf mij nog even de tijd om mezelf voor 12:00 uur uit bed te krijgen om uit te checken, om vervolgens liggend over de eettafel in een restaurantje een paar happen soep en een halve fruitshake naar binnen te werken, om tot slot mezelf liggend op een houten bankje te planten totdat de minibus zou komen. De minibus kwam een half uur te vroeg, zodat we lekker op tijd konden vertrekken. Van de rit en de uitzichten heb ik zelf niet zoveel meegekregen, maar van Fiona heb ik begrepen dat het landschap wonderbaarlijk mooi was. Veel bergen en jungleachtige plaatjes. De rustige rit werd zo nu en dan verstoord, doordat onze chauffeur op zijn rem moest trappen voor de overstekende families Koe. Rond 17:30 uur rolden we het busje uit en besloten we direct voor het hostel (lees: Malany Villa) aan de overkant van de straat te kiezen. En dan moet ik nog even mijn waardering over Fioon uitspreken…alle goede zorgen, het dragen van mijn backpack, het mij verplichten om te eten/drinken, het regelen van alles, jaaa dat is nog eens een geweldige vriendin! :)
In de avond hebben we beide een noodlesoepje gegeten. Wat een sfeer hier in Vang Vieng! Tegenover onze kamer bleek een restaurant/café te zitten die van 20:00 tot 00:00 uur echt snoeiharde muziek draaide. Voor mij was het wat minder, aangezien ik om 20:30 uur al onder de lakens kroop, zodat ik de volgende dag hopelijk weer fris en fruitig zou zijn. Fioon heeft nog met de laptop zitten genieten op het terras. Desondanks, gaven de harde muziek en alle dronken mensen op straat toch een levend sfeertje. Dat hadden we overduidelijk gemist in Myanmar. Maar waarom komt iedereen juist hier naar toe om zich klem te zuipen? Wij snappen het nog niet..maybe later…