Dag 36 (Kenting) + Dag 37, 38, 39 (Hualien)
Door: Fiona
Blijf op de hoogte en volg Larissa & Fiona
02 Maart 2014 | Taiwan, Hualian
Dag 36 (Kenting)
Vannacht was ons laatste nachtje in ons piepkleine (maar oh zo gezellige!) slaapkamer in Kenting. Vol goede moed liepen wij naar buiten, maar het bleek zwaar bewolkt. Na een rondje in de hoofdstraat van Kenting besloten wij te gaan ontbijten in Henchung, een stadje verderop, waar heerlijke bakkerijen te vinden waren. Eenmaal met de scrooter daar aangekomen begon het licht te druppelen. Van armoede zijn wij maar weer eens aan het shoppen geslagen… wat moet je anders doen met slecht weer in het zuiden van Taiwan?
Vier goedgevulde tassen later, inclusief een tas vol met eten bestaande uit koekjes, mueslirepen, chips en nootjes, hadden wij Henchung wel weer gezien. Larissa besloot dat het maar eens tijd werd voor een kappersbeurt. Een Taiwanese kapper heeft haar donkerbruine haar (lees: niet zwart!) bijgeknipt en geverfd naar een lichter kleurtje. Lekker zomers dus en wat een geweldige vent! Het resultaat mag er zijn. Na de kapper zijn wij in de stromende regen terug gereden naar ons hotel in Kenting. Daar hebben wij ’s avonds onze laatste avondmaal aldaar gegeten en hebben die avond lekker theetjes gedronken op bed in ons knusse hol, terwijl het buiten regende en stormde. Winter in Taiwan!
Dag 37 (Hualien)
Vanochtend zijn wij met de bus en trein vertrokken richting Taitung en voor de verandering; met goed weer. En wat voor een rit kunnen wij jullie nog net navertellen. Wij hebben in de afgelopen weken met alle soorten vervoersmiddelen gereisd die je maar kunt bedenken, maar deze busrit spande de kroon. De chauffeur reed met een snelheid van gemiddeld 120 km per uur over de 2-baansweg en verwisselde continue van baan, waardoor hij verschillende andere auto’s afsneed. Levensgevaarlijk dus! Met klotsende oksels zaten wij in de bus en na een uur werden wij met trillende benen afgezet bij het treinstation. Met de trein (overigens een stuk rustiger) vervolgde wij onze weg richting Taitung.
Eenmaal aangekomen in Taitung viel ons het weer licht tegen en besloten wij ter plekke door te reizen naar Hualien. Hualien is een stad die dicht bij het Tarokogebied ligt en de nummer 1 trekpleister van Taiwan is. Door deze beslissing hadden wij één dag extra te besteden in Taroko. De treinreis was overigens prachtig. Normaal gesproken vallen onze ogen vanzelf dicht tijdens een reis, maar dit keer werden wij overspoeld door een prachtig landschap en hebben zeer genoten van de 3 uur lange rit. Bij aankomst in Hualien zijn wij meteen op zoek gegaan naar een hotel. In de Lonely Planet hadden wij een leuk hostel gevonden, maar op de locatie waar het hostel zich hoorde te bevinden stond een grote bouwval in de steigers. Gelukkig stond er een ander hotel naast en de eigenares (te vriendelijk en overenthousiast) wilde ons graag van een kamer voorzien. Gezien het feit dat wij nog steeds backpackers zijn, besloten wij de goedkoopste kamer te nemen. De kamer was dit keer groter, maar er hing een muffe en benauwde stank. Toch uiteindelijk besloten om de kamer te behouden, aangezien deze een stuk goedkoper was dan de andere hotels in de stad. Na ons avondeten zijn wij vroeg ons bed ingedoken, waarna wij nog uren hebben liggen kletsen in bed (dat doen we vast nog niet genoeg haha).
Dag 38 (Hualien)
Vanochtend zijn we vroeg opgestaan, want we wilden na vandaag hoe dan ook de Taroko kloof van ons wensenlijstje kunnen schrappen. Taroko is een ruig gebied met bergen, hoge kliffen en angstaanjagende afgronden. Het gebied wordt overigens beschermd en wordt door veel (Chinese) toeristen in Taiwan bezocht. De goedkoopste manier om naar Taroko te reizen is per shuttlebus. Wij besloten dus snel om gebruik te maken van de shuttle bus. De ticket voor de bus is de hele dag geldig en je kunt bij diverse haltes in en uit hoppen. Het tijdschema wordt strak aangehouden, dus je weet precies waar en wanneer er een bus komt. De busrit naar de Taroko kloof liep niet geheel soepel. De shuttlebus werd tevens als lokale bus gebruikt, dus de eerste 1,5 uur hebben wij heel Hualien gezien. Na 2,5 uur kwamen wij eindelijk bij het eindpunt aan. Hier hebben wij een tijdje rondgelopen en flinke heuvels beklommen om van de uitzichten te genieten. Vervolgens zijn wij de shuttlebus weer ingehopt en uitgestapt bij de volgende halte (5 minuten later). Hier hebben wij een korte trail gelopen naar de volgende halte. Ondertussen genoten van de zon en de prachtige omgeving. Bij de volgende halte wilden wij weer verder hoppen met de bus maar…na een kwartier geen bus te spotten. Dus…wachten en nog eens wachten en nog eens wachten maar…geen bus. Na een uur besloten wij gewoon te gaan lopen en 10 minuten later kwamen wij aan bij de volgende halte. Hier ook natuurlijk even een rondje gelopen om vervolgens weer bij de bushalte te wachten op de bus. Maar…jullie raden het al…geen bus…pas na 1,5 uur kwam die slome bus eindelijk aanrijden. Enigszins gefrustreerd zijn wij de bus ingestapt en een uur later kwamen wij weer aan bij het beginpunt. Maar hier lieten wij het natuurlijk niet bijzitten. Vriendjes in Taiwan hebben wij niet gemaakt, want na flink klagen begonnen de Taiwanezen een beetje gestresst en boos rond te lopen. Het werd zelfs zo erg dat ze ons op een gegeven moment gewoon negeerden.. nou dat moet je in Nederland eens proberen! Wij waren gewoon in staat om ze letterlijk over de toonbank heen te trekken, maar dat hebben wij uiteindelijk maar niet gedaan. Helaas kregen wij ons geld niet terug, maar wel hebben wij een medewerker zo bang gemaakt dat hij letterlijk het gebouw is ontvlucht met rugzak en al en een bus is ingedoken. Wij zeggen: missie geslaagd hihi…ze denken je in Taiwan alles te kunnen maken?!
Dag 39 (Hualien)
Vanochtend vroeg scheen het zonnetje volop. Met onze zomerse kleertjes aan zijn wij de straat opgedoken, alvorens eerst van kamer te zijn gewisseld wegens de afgrijselijke stank daar. Wij moesten en zouden vandaag nog een keer naar de Taroko kloof gaan, maar nu goed en zeker niet per shuttlebus. Van een andere backpacker kregen wij de tip om een scooter te huren. Ondertussen zijn wij ervaren scooterrijders, dus bij de eerste beste tent hebben wij een scooter gehuurd. En daar gingen wij hoor…richting de Taroko kloof. Een scooter huren was echt één van de beste tips ooit. Wat hebben wij van ons zelfbedachte rit genoten. Je kunt continue om je heen kijken en stoppen waar je zelf wilt. Wij zijn nog een stuk voorbij het eindpunt van alle tourbussen gereden en kwamen op plekken die toeristen zonder eigen vervoer nooit kunnen bereiken. De hele middag hebben wij heerlijk rondgescooterd en tegen een uurtje of 4 hebben wij nog een trail langs de watervallen gelopen. De trail was 5 km lang, maar na 1,5 km moesten wij weer omkeren omdat de rest van de route afgesloten bleek te zijn. Desondanks hebben wij erg van de route genoten en toch weer de nodige beweging gekregen. Tegen de avond zijn wij teruggereden naar Hualien, waar wij zelf onze was hebben gedaan. Dit bleek niet echt een succes, dus na twee keer wassen en drogen konden onze kleren er enigszins mee door. Daarna de backpacks weer ingepakt, want morgen vertrekken wij naar Taipei, onze laatste stad in Taiwan.
Vannacht was ons laatste nachtje in ons piepkleine (maar oh zo gezellige!) slaapkamer in Kenting. Vol goede moed liepen wij naar buiten, maar het bleek zwaar bewolkt. Na een rondje in de hoofdstraat van Kenting besloten wij te gaan ontbijten in Henchung, een stadje verderop, waar heerlijke bakkerijen te vinden waren. Eenmaal met de scrooter daar aangekomen begon het licht te druppelen. Van armoede zijn wij maar weer eens aan het shoppen geslagen… wat moet je anders doen met slecht weer in het zuiden van Taiwan?
Vier goedgevulde tassen later, inclusief een tas vol met eten bestaande uit koekjes, mueslirepen, chips en nootjes, hadden wij Henchung wel weer gezien. Larissa besloot dat het maar eens tijd werd voor een kappersbeurt. Een Taiwanese kapper heeft haar donkerbruine haar (lees: niet zwart!) bijgeknipt en geverfd naar een lichter kleurtje. Lekker zomers dus en wat een geweldige vent! Het resultaat mag er zijn. Na de kapper zijn wij in de stromende regen terug gereden naar ons hotel in Kenting. Daar hebben wij ’s avonds onze laatste avondmaal aldaar gegeten en hebben die avond lekker theetjes gedronken op bed in ons knusse hol, terwijl het buiten regende en stormde. Winter in Taiwan!
Dag 37 (Hualien)
Vanochtend zijn wij met de bus en trein vertrokken richting Taitung en voor de verandering; met goed weer. En wat voor een rit kunnen wij jullie nog net navertellen. Wij hebben in de afgelopen weken met alle soorten vervoersmiddelen gereisd die je maar kunt bedenken, maar deze busrit spande de kroon. De chauffeur reed met een snelheid van gemiddeld 120 km per uur over de 2-baansweg en verwisselde continue van baan, waardoor hij verschillende andere auto’s afsneed. Levensgevaarlijk dus! Met klotsende oksels zaten wij in de bus en na een uur werden wij met trillende benen afgezet bij het treinstation. Met de trein (overigens een stuk rustiger) vervolgde wij onze weg richting Taitung.
Eenmaal aangekomen in Taitung viel ons het weer licht tegen en besloten wij ter plekke door te reizen naar Hualien. Hualien is een stad die dicht bij het Tarokogebied ligt en de nummer 1 trekpleister van Taiwan is. Door deze beslissing hadden wij één dag extra te besteden in Taroko. De treinreis was overigens prachtig. Normaal gesproken vallen onze ogen vanzelf dicht tijdens een reis, maar dit keer werden wij overspoeld door een prachtig landschap en hebben zeer genoten van de 3 uur lange rit. Bij aankomst in Hualien zijn wij meteen op zoek gegaan naar een hotel. In de Lonely Planet hadden wij een leuk hostel gevonden, maar op de locatie waar het hostel zich hoorde te bevinden stond een grote bouwval in de steigers. Gelukkig stond er een ander hotel naast en de eigenares (te vriendelijk en overenthousiast) wilde ons graag van een kamer voorzien. Gezien het feit dat wij nog steeds backpackers zijn, besloten wij de goedkoopste kamer te nemen. De kamer was dit keer groter, maar er hing een muffe en benauwde stank. Toch uiteindelijk besloten om de kamer te behouden, aangezien deze een stuk goedkoper was dan de andere hotels in de stad. Na ons avondeten zijn wij vroeg ons bed ingedoken, waarna wij nog uren hebben liggen kletsen in bed (dat doen we vast nog niet genoeg haha).
Dag 38 (Hualien)
Vanochtend zijn we vroeg opgestaan, want we wilden na vandaag hoe dan ook de Taroko kloof van ons wensenlijstje kunnen schrappen. Taroko is een ruig gebied met bergen, hoge kliffen en angstaanjagende afgronden. Het gebied wordt overigens beschermd en wordt door veel (Chinese) toeristen in Taiwan bezocht. De goedkoopste manier om naar Taroko te reizen is per shuttlebus. Wij besloten dus snel om gebruik te maken van de shuttle bus. De ticket voor de bus is de hele dag geldig en je kunt bij diverse haltes in en uit hoppen. Het tijdschema wordt strak aangehouden, dus je weet precies waar en wanneer er een bus komt. De busrit naar de Taroko kloof liep niet geheel soepel. De shuttlebus werd tevens als lokale bus gebruikt, dus de eerste 1,5 uur hebben wij heel Hualien gezien. Na 2,5 uur kwamen wij eindelijk bij het eindpunt aan. Hier hebben wij een tijdje rondgelopen en flinke heuvels beklommen om van de uitzichten te genieten. Vervolgens zijn wij de shuttlebus weer ingehopt en uitgestapt bij de volgende halte (5 minuten later). Hier hebben wij een korte trail gelopen naar de volgende halte. Ondertussen genoten van de zon en de prachtige omgeving. Bij de volgende halte wilden wij weer verder hoppen met de bus maar…na een kwartier geen bus te spotten. Dus…wachten en nog eens wachten en nog eens wachten maar…geen bus. Na een uur besloten wij gewoon te gaan lopen en 10 minuten later kwamen wij aan bij de volgende halte. Hier ook natuurlijk even een rondje gelopen om vervolgens weer bij de bushalte te wachten op de bus. Maar…jullie raden het al…geen bus…pas na 1,5 uur kwam die slome bus eindelijk aanrijden. Enigszins gefrustreerd zijn wij de bus ingestapt en een uur later kwamen wij weer aan bij het beginpunt. Maar hier lieten wij het natuurlijk niet bijzitten. Vriendjes in Taiwan hebben wij niet gemaakt, want na flink klagen begonnen de Taiwanezen een beetje gestresst en boos rond te lopen. Het werd zelfs zo erg dat ze ons op een gegeven moment gewoon negeerden.. nou dat moet je in Nederland eens proberen! Wij waren gewoon in staat om ze letterlijk over de toonbank heen te trekken, maar dat hebben wij uiteindelijk maar niet gedaan. Helaas kregen wij ons geld niet terug, maar wel hebben wij een medewerker zo bang gemaakt dat hij letterlijk het gebouw is ontvlucht met rugzak en al en een bus is ingedoken. Wij zeggen: missie geslaagd hihi…ze denken je in Taiwan alles te kunnen maken?!
Dag 39 (Hualien)
Vanochtend vroeg scheen het zonnetje volop. Met onze zomerse kleertjes aan zijn wij de straat opgedoken, alvorens eerst van kamer te zijn gewisseld wegens de afgrijselijke stank daar. Wij moesten en zouden vandaag nog een keer naar de Taroko kloof gaan, maar nu goed en zeker niet per shuttlebus. Van een andere backpacker kregen wij de tip om een scooter te huren. Ondertussen zijn wij ervaren scooterrijders, dus bij de eerste beste tent hebben wij een scooter gehuurd. En daar gingen wij hoor…richting de Taroko kloof. Een scooter huren was echt één van de beste tips ooit. Wat hebben wij van ons zelfbedachte rit genoten. Je kunt continue om je heen kijken en stoppen waar je zelf wilt. Wij zijn nog een stuk voorbij het eindpunt van alle tourbussen gereden en kwamen op plekken die toeristen zonder eigen vervoer nooit kunnen bereiken. De hele middag hebben wij heerlijk rondgescooterd en tegen een uurtje of 4 hebben wij nog een trail langs de watervallen gelopen. De trail was 5 km lang, maar na 1,5 km moesten wij weer omkeren omdat de rest van de route afgesloten bleek te zijn. Desondanks hebben wij erg van de route genoten en toch weer de nodige beweging gekregen. Tegen de avond zijn wij teruggereden naar Hualien, waar wij zelf onze was hebben gedaan. Dit bleek niet echt een succes, dus na twee keer wassen en drogen konden onze kleren er enigszins mee door. Daarna de backpacks weer ingepakt, want morgen vertrekken wij naar Taipei, onze laatste stad in Taiwan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
